Kunst heeft al lang geleden de grootste sociale bewegingen in de geschiedenis vastgelegd. Terwijl de wereld hersenkracht, geld en tijd investeert om duurzaamheidspraktijken te begrijpen en te integreren in alle gebieden van het bedrijfsleven en het leven op zich, heeft de wereld van de moderne kunst de implicaties ervan op de samenleving en ons milieu in twijfel getrokken. De veranderlijkheid van deze trends betekent dat iedereen die erbij betrokken is, met name de verzekeraars die achter de schermen actief zijn, goed op de hoogte moeten zijn van de behoeften van kunstenaars, verzamelaars en galerijen. Ze moeten er ook voor zorgen dat we deze trends en de impact die ze kunnen hebben op risicomanagement en risico-overdracht begrijpen.
Digitale kunstervaringen
Tegenwoordig worden virtuele of digitale kunstervaringen die gebruikmaken van nieuwe technologieën steeds meer ingeburgerd. We zijn al getuige geweest van de opkomst van indrukwekkende ervaringen in grote steden door heel Europa, en bij de kunstbeurs Art Basel van dit jaar zagen we een nieuwe satellietbeurs genaamd de Digital Art Mile, volledig gewijd aan digitale kunst. Terwijl het de manieren verandert waarop het publiek kunst kan bekijken en ermee kan interageren, vermindert het ook de ecologische voetafdruk omdat het de noodzaak wegneemt om fysieke kunstwerken over de hele wereld te verschepen voor tijdelijke tentoonstellingen. Dit vermindert de uitstoot door transport en vermindert het afval van eenmalige verpakkingen en kratten. Het vergroot ook de toegankelijkheid van kunst en brengt werken naar een veel breder publiek, dat anders misschien moeite zou hebben om naar tentoonstellingen te reizen of er toegang toe te krijgen.
Hoewel de vooruitgang op het gebied van virtual reality, 3D-modellering en interactieve digitale ervaringen een boeiend alternatief biedt voor musea en bezoekers, moeten verzekeringsaanbieders rekening houden met potentiële cyberrisico's die gepaard gaan met het digitaliseren van waardevolle kunstwerken.
Eerder dit jaar werd een prominente leverancier van museumsoftware, het slachtoffer van een ransomware-aanval op systemen die meer dan 800 klanten wereldwijd ondersteunden. Het incident liet een spoor van verstoorde online collecties en mogelijk gecompromitteerde gevoelige informatie achter, wat een gesprek op gang bracht over de noodzaak om digitaal kunstbezit te beveiligen. Cyberaanvallen zijn de afgelopen jaren prominenter geworden en de dreiging neemt alleen maar toe. De uitdaging voor verzekeraars is om het beleid aan te passen aan opkomende cyberdreigingen om musea en hun publiek te beschermen tegen deze risico's, zonder de invoering van nieuwe technologieën tegen te houden.
Vervoer
Ondanks de technologische vooruitgang kan niets de ervaring van het in levenden lijve zien van kunstwerken echt evenaren. Verzekeraars en logistieke bedrijven werken aan manieren om kunst te vervoeren op een manier die de impact op het milieu minimaliseert en tegelijkertijd de grootst mogelijke zorg en veiligheid garandeert.
Voor kunstwerken die fysiek vervoerd moeten worden, zou de industrie moeten overstappen op herbruikbare, circulerende transportcontainers in plaats van houten kratten voor eenmalig gebruik die na gebruik vaak worden weggegooid. Dit zou niet alleen materiaalverspilling verminderen, maar verzekeringsmaatschappijen zouden ook met een gerust hart zendingen kunnen dekken die gebruikmaken van herbruikbare containers die voldoen aan professionele verpakkingsnormen. Een meer circulair model voor kunstverzending is een gemakkelijke winst voor duurzaamheid.
Een andere kijk op klimaatbeheersing
Veel kunstopslagfaciliteiten en musea moeten tegenwoordig voldoen aan eisen voor klimaatbeheersing. Het handhaven van nauwe temperatuur- en vochtigheidsbereiken kan ongelooflijk energie-intensief zijn, vooral voor oudere gebouwen. Wanneer verzekeringsmaatschappijen aanzienlijke energiebesparingen willen realiseren voor kunstinstellingen, zouden ze de aanvaardbare marges opnieuw kunnen evalueren en meer flexibiliteit en variatie kunnen toestaan als dit geen onherstelbare schade aan kunstwerken oplevert.
Ook erfgoedmusea staan voor de uitdaging om historische gebouwen aan te passen aan moderne duurzaamheidsnormen zonder de architecturale integriteit of het behoud van kunstwerken aan te tasten. De National Gallery in Londen, gehuisvest in een 19e-eeuws gebouw, ondernam een project van £ 35 miljoen om energie-efficiënte verlichting, klimaatbeheersingssystemen en hernieuwbare energiebronnen te installeren, waardoor de CO2-voetafdruk werd verkleind terwijl de onbetaalbare kunstcollectie werd beschermd.
Ethische governance en herkomst
De illegale handel in gestolen en geroofde kunstwerken blijft ook een groot probleem. In 2019 heeft de FBI meer dan 500 culturele objecten ter waarde van miljoenen teruggevonden, wat de noodzaak onderstreept van robuuste maatregelen om de herkomst te verifiëren. Verzekeraars hebben strenge due diligence-procedures ingevoerd en werken samen met wetshandhavingsinstanties om de handel in illegale cultuurgoederen te bestrijden.
Op het gebied van governance speelt het verzekeringswezen een cruciale rol als poortwachter om onethische en illegale praktijken zoals het witwassen van geld, de handel in gestolen kunst en de destructieve plundering van cultureel erfgoed te voorkomen. Verzekeraars proberen rode vlaggen te spotten en weigeren dekking voor kunstwerken met een twijfelachtige herkomst. Dit is echter gecompliceerd als het gaat om grote instellingen die hun collecties opbouwden in tijden waarin culturele verwervingspraktijken heel anders waren dan de normen van vandaag. Verzekeraars moeten goed nadenken over hoe ze ethische principes en hun missie om het cultureel erfgoed van de wereld te helpen beschermen, kunnen handhaven als een cruciaal element in hun risicomanagementstrategie.
De diversiteit van perspectieven vergroten
Zoals deze complexe kwesties illustreren, hebben de kunst- en verzekeringssector tal van perspectieven en stemmen nodig, met diversiteit in geslacht, ras, lichamelijke beperking en levenservaring tot geografische diversiteit, om betrokken te worden bij het onderzoeken van duurzame praktijken en het ontwikkelen van oplossingen. De kunstmarkt was en is een van de pioniers in de discussie over en de bevordering van diversiteit en inclusie. Liberty Specialty Markets (LSM) is zich ervan bewust dat verzekeraars in verschillende regio's te maken hebben met unieke culturele contexten en overwegingen. Door teamleden van over de hele wereld mee te brengen, kunnen we nieuw licht werpen op ethische risico's, gaten in de vertegenwoordiging en kansen voor positieve transformatie in de sector.
In lijn met deze overtuiging en als wereldwijde kunstverzekeraar ondersteunt LSM opkomende kunstenaars die de overstap maken van de kunstacademie naar de commerciële kunstwereld met de LSM Art Award. Sinds de start van het initiatief in 2018 hebben we de ontwikkeling van 35 kunstenaars ondersteund. Het programma biedt kunstenaars de commerciële vaardigheden die ze nodig hebben om een duurzame carrière op te bouwen, inclusief ontwikkelingsmogelijkheden via mentoren, netwerken en workshops over onderwerpen als personal branding en galerierelaties.
Zoals gezegd is het aanpakken van steeds veranderende kwesties zoals de impact op het milieu, ethische governance en rechtvaardige vertegenwoordiging geen gemakkelijke taak voor gevestigde spelers in de kunstwereld, maar verzekeraars hebben een gelegenheid om als katalysator te fungeren en duurzamere, ethischere en inclusievere praktijken in te voeren.
References:
Auteurs
David Saillen
Zurich